او هم عاشق بود،عاشق ماه اما...

قلبش تپیدن گرفت ،نگاهش ثابت شد وچشمانش برقی زد

بعد از مدتها ،ماه نگاه عاشقانه کلاغ را دید و تنها خندید، خنده‌ای از نخوت، پشت چشمی نازک کرد و از نگاه کلاغ پنهان شد

 فردا و فرداهای دگر آمدند و رفتند...

اما دیگر ماه نخندید. فریاد کشید، خروشید و برآشفت: تورا با من چه کار است  که تو از قبیله سیاهی هستی و من از تبار نور

و کلاغ چشمانش را بست وگریست. این آخرین قطره^ء اشک کلاغ عاشق بود

فردای آن شب ماه لاشهء کلاغ را دید که شغالی به دندان کشیده بود.

 واولین قطره^ء اشک ماه بر زمین چکید

انگار ماه هم عاشق شده بود...